Tiomaniella ladam

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tiomaniella ladam
Grall et Jäger, 2022
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

pająki wyższe

Rodzina

spachaczowate

Podrodzina

Heteropodinae

Rodzaj

Tiomaniella
Grall et Jäger, 2022

Gatunek

Tiomaniella ladam

Tiomaniella ladamgatunek pająka z rodziny spachaczowatych i podrodziny Heteropodinae, jedyny z monotypowego rodzaju Tiomaniella.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek i rodzaj opisane zostały po raz pierwszy w 2022 roku przez Elenę Grall i Petera Jägera[1][2] na łamach „Zootaxa”. Jako miejsce typowe wskazano „pied du Gunung” na wyspie Tioman, wchodzącej w skład malezyjskiego stanu Pahang. Nazwa rodzajowa pochodzi od miejsca typowego, zaś epitet gatunkowy oznacza po malezyjsku „podkowiasty” i nawiązuje do wzoru na karapaksie[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Samce osiągają od 4,8 do 5,3 mm, a samice od 6 do 6,8 mm długości ciała. U okazów przechowywanych w alkoholu karapaks jest żółtawobrązowy z brązowym pasem wzdłuż środka, brązową plamą w kształcie podkowy z tyłu oraz ciemnobrązowymi krawędziami bocznymi i trzema kropkami. Sternum ma kolor żółty. Szczękoczułki, nogogłaszczki i odnóża są głównie żółtawobrązowe, przy czym nadstopia i stopy są rudobrązowe. Opistosoma (odwłok) samca jest z wierzchu szara z brązowym nakrapianiem i szarym pasem wzdłuż środka, od spodu zaś szara z brązowymi paskami bo bokach. U samicy jest ona brązowa z żółtawobiałym nakrapianiem i białym pasem wzdłuż środka, od spodu zaś żółtawobrązowa z brązowymi paskami bo bokach. Szczękoczułki samca mają 3 zęby na krawędzi przedniej, 5 zębów na krawędzi tylnej, 16 ząbków intermarginalnych i jedną szczecinkę eskortującą. Szczękoczułki samicy mają 3 zęby na krawędzi przedniej, 4 zęby na krawędzi tylnej, 22 ząbki intermarginalne i jedną szczecinkę eskortującą[1].

Nogogłaszczki samca charakteryzują się osadzoną na goleni subdystalnie apofizą retrolateralną o jednakowej długości gałęziach grzbietowej i brzusznej, dwukrotnie dłuższym od goleni cymbium z bardzo silnie powiększoną nabrzmiałością tylno-boczną, tegulum z nabrzmiałą częścią środkową, wyraźnym, osadzonym na pierwszej godzinie tegulum konduktorem o wachlarzowatym wierzchołku, osadzoną pośrodkowo apofizą tegularną o szerokiej podstawie i zaostrzonym szczycie, żaglowatym z nitkowato przedłużonym szczytem subtegulum zakrywającym połowę długości embolusa, a wyraźnie S-kształtnym spermoforem oraz u podstawy grubym, a dalej nitkowatym, biegnącym po półokręgu embolusem[1]. Genitalia samicy cechują się nieco szerszym niż dłuższym polem epigynalnym z wyraźnymi pasmami przednimi. Epigyne ma umieszczone bocznie narządy kopulacyjne z kieszonkami epigynalnymi z tyłu i pozbawione jest przegrody pośrodkowej. Płaty boczne nie sięgają przedniej połowy epigyne i mają pośrodkowe wcięcie z tyłu. Do dużych spermatek prowadzą bardzo szerokie przewody[1].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Pająk orientalny, endemiczny dla wyspy Tioman wchodzącej w skład malezyjskiego stanu Pahang. Znajdywany na terenie lasów równikowych[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Elena Grall, Peter Jäger. Four new genera of Heteropodinae Thorell, 1873 from Malaysia, Brunei and Papua New Guinea (Araneae: Sparassidae). „Zootaxa”. 5169 (1), s. 1-25, 2022. DOI: 10.11646/zootaxa.5169.1.1. 
  2. Norman I. Platnick: Gen. Tiomaniella Grall & Jäger, 2022. [w:] The World Spider Catalog [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2023-09-11].