Thinocharis japonica
Thinocharis japonica | |||
Bernhauer, 1909 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Podplemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Thinocharis japonica | ||
Synonimy | |||
|
Thinocharis japonica – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków (Paederinae).
Gatunek ten został opisany w 1907 roku przez Maxa Bernhauera jako Thinocharis brevicornis, jednak w 1909 zmienił on nazwę na T. japonica ze względu na homonimiczność poprzedniej[1][2][3].
Ciało długości od 2,5 do 2,8 mm, rudobrązowe z czarną głową i żółtawobrązowymi odnóżami i czułkami. Prawie kwadratowa głowa jest szersza od nieco poprzecznego przedplecza, które jest węższe niż pokrywy. Środkowy płat edeagusa od spodu opatrzony podłużnym dołkiem pośrodku, zwężony ku talerzowatemu wierzchołkowi, w widoku bocznym zakrzywiony ku górze i ostry[2].
Chrząszcz znany z Korei i Japonii[2][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tsunamitsu Adachi. Systematic study on the subfamily Paederinae of Staphylinidae of Japan. „Journal of the Tôyô University”. 7, s. 11–36, 1955.
- ↑ a b c Young Bok Cho. Five paederine species (Coleoptera: Staphylinidae: Paederinae) new to Korea. „Journal of Asia-Pacific Biodiversity”. 7 (3), s. 225–228, 2014. DOI: 10.1016/j.japb.2014.04.003.
- ↑ A. Smetana: Family Saphylinidae: Omaliinae, Proteininae, Micropeplinae, Dasycerinae, Phleocharinae, Olisthaerinae, Tachyporinae, Trichophyinae, Habrocerinae, Aleocharinae, Trigonurinae, Apaticinae, Piestinae, Osoriinae, Oxytelinae, Oxyporinae, Megalopsiinae, Steninae, Euaesthetinae, Leptotyphlinae, Pseudopsinae, Paederinae, Staphyliniae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera. vol. 2. I. Löbl, A. Smetana (red). Apollo Books, 2004, s. 579–624.
- ↑ Y. Shibata, M. Maruyama, H. Hoshina, T. Kishimoto, S.-I. Naomi, S. Nomura, V. Puthz, T. Shimada, Y. Watanabe, S. Yamamoto. Catalogue of Japanese Staphylinidae (Insecta: Coleoptera). „Bulletin of the Kyushu University Museum”. 11, s. 69–21, 2013.