Skład morfologiczny odpadów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kontener na śmieci; wewnątrz głównie odpady z tworzyw sztucznych i papieru

Skład morfologiczny odpadów – jedna z podstawowych właściwości fizycznych stałych odpadów komunalnych. Są to umownie wyodrębnione składniki odpadów charakteryzujące się określonymi właściwościami mającymi istotny wpływ na procesy technologiczne, którym odpady te są potem poddawane[1].

Skład morfologiczny odpadów dotyczy zasadniczo cząstek większych niż 10 milimetrów i może się znacząco różnić, zależnie od czasu i miejsca powstawania odpadów. Zależy on od różnych czynników, m.in. wilgotności całkowitej masy odpadowej, mającej wpływ na późniejsze spalanie odpadów w spalarniach śmieci. W przypadku spalania ważna jest również wartość opałowa masy. Cząstki mniejsze niż 10 milimetrów traktuje się jako frakcję[1].

Podstawowe składniki komunalnych odpadów stałych to:

Analiza morfologiczna (określenie składu grupowego odpadów) jest uważana za najważniejsze źródło informacji o odpadach komunalnych. Pozwala na zorganizowanie lepszego systemu gospodarowania odpadami, jak również wpływa na wybór właściwego systemu przetwarzania odpadów[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Wojciech Adamski, Gospodarka odpadami komunalnymi. Materiały VIII konferencji naukowo-technicznej, Koszalin/Kołobrzeg, czerwiec 2002, Koszalin: [Wydaw. Uczelniane Politechniki Koszalińskiej], 2002, s. 10-12, ISBN 83-88283-98-7, OCLC 749246475 [dostęp 2022-12-14].
  2. Przemysław Lach, Katarzyna Kiprian, Skład morfologiczny odpadów trafiających do mechaniczno-biologicznego przetwarzania, w: Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych, Warszawa–Opole, nr 18/2014, s. 62, ISSN 1899-3230