Prosopocoilus astacoides blanchardi
| Prosopocoilus astacoides blanchardi | |||
| (Parry, 1873) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Podrodzaj | |||
| Gatunek | |||
| Podgatunek |
Prosopocoilus astacoides blanchardi | ||
| Synonimy | |||
| |||
Prosopocoilus astacoides blanchardi – podgatunek chrząszcza z rodziny jelonkowatych i podrodziny Lucaninae.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Takson ten został opisany w 1873 roku przez Frederica J.S. Parry'ego jako osobny gatunek Metopodontus blanchardi[1]. Później rodzaj Metopodontus włączony został do Prosopocoilus jako podrodzaj[2]. W 1994 Mizunuma i Nagai obniżyli ten takson do rangi podgatunku Prosopocoilus astacoides[3] i tak jest traktowany między innymi przez Kima i Kima[1], jednak baza BioLib.cz podaje go jako osobny gatunek Prosopocoilus blanchardi[2].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Głowa, żuwaczki i przedplecze pomarańczowe do rudobrązowych, zaś tył ciała wraz z pokrywami jasnożółtawobrązowy do pomarańczowego. Odnóża żółtawobrązowe do rudobrązowych z czarnymi zgięciami. Golenie środkowych i tylnych odnóży mają po jednym bocznym kolcu. Po bokach przedplecza obecna czarna kropka. Samiec osiąga długość od 26,2 do 66,7 mm i ma silnie rozwinięte, łukowato nieco zakrzywione do wewnątrz żuwaczki, uzbrojone w jeden ząb główny (może być nieobecny u małych osobników) i 4-5 zębów mniejszych po wewnętrznej stronie każdej. Samica osiąga długość od 24,2 do 31,2 mm i ma krótkie, łukowato nieco zakrzywione do wewnątrz żuwaczki opatrzone pojedynczym, tępym zębem pośrodku każda[1].
Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz znany z północnych Chin, Tajwanu, Korei, Mongolii[1], Wietnamu i Rosji[2].
Hodowla[edytuj | edytuj kod]
Według B. Harinka jelonek ten nadaje się do hodowli przez początkujących terrarystów. Nie obserwował on kanibalizmu wśród larw przy hodowli w dużym pojemniku. Samice składają jaja w drewnie w stanie białej zgnilizny, które służy za pokarm dla larw[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Sang Il Kim, Jin Ill Kim. Review of family Lucanidae (Insecta: Coleoptera) in Korea with the description of one new species. „Entomological Research”. 40 (1), s. 55 - 81, 2010. DOI: 10.1111/j.1748-5967.2009.00263.x.
- ↑ a b c Prosopocoilus blanchardi (Parry, 1873). [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2015-08-16].
- ↑ T. Mizunuma, S. Nagai: The Lucanid Beetles of the World. Tokio: Mushi-sha, 1994.
- ↑ Benjamin Harink: Prosopocoilus astacoides blanchardi. [w:] Ben's Beetle Breeding Pages [on-line]. 2011. [dostęp 2015-08-16].