Pecanapis franckei

Pecanapis franckei
Platnick et Forster, 1989
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	szczękoczułkowce
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Podrząd	Opisthothelae
Infrarząd	Araneomorphae
Rodzina	Anapidae
Rodzaj	Pecanapis Platnick et Forster, 1989
Gatunek	Pecanapis franckei

Pecanapis franckei – gatunek pająka z rodziny Anapidae. Jedyny przedstawiciel monotypowego rodzaju Pecanapis. Endemit lasów Chile.

Taksonomia

Gatunek i rodzaj opisane zostały w 1989 roku przez Raymonda Forstera i Normana I. Platnicka na podstawie 4 okazów obojga płci, odłowionych w 1985 roku. Epitet gatunkowy nadano na cześć Oscara F. Franckego, który wspólnie z Platnickiem odłowił materiał typowy.

Opis

Jest to pająk drobnych rozmiarów. Holotypowy samiec ma 1,09 mm długości ciała przy karapaksie długości 0,46 mm, szerokości 0,43 mm i wysokości 0,22 mm oraz opistosomie (odwłoku) długości 0,83 mm, szerokości 0,65 i wysokości 0,83 mm. Allotypowa samica ma 1,18 mm długości ciała przy karapaksie długości 0,5 mm, szerokości 0,44 mm i wysokości 0,24 mm oraz opistosomie długości 0,91 mm, szerokości 0,87 i wysokości 0,89 mm.

Kształt ciemnorudobrązowego karapaksu w widoku od góry jest prawie kolisty, najszerszy na wysokości bioder II pary odnóży, o ściętym tylnym brzegu. Oskórek części głowowej jest delikatnie ziarenkowany, a tułowiowej nieregularnie chropowaty. Na chetotaksję części głowowej składają się dwie grube szczeciny przednio-środkowe i para osadzonych na wzgórkach szczecin przyśrodkowych w części tylnej. Na części tułowiowej znajduje się szeroki rowek tułowiowy, a za nim para szerokich, skośnych guzków przyśrodkowych. Ośmioro oczu ustawionych jest w dwóch rzędach. W widoku od góry oczy przednio-środkowe leżą bardziej z przodu niż przednio-boczne, a tylno-środkowe bardziej z przodu niż tylno-boczne. W widoku od przodu oczy przednio-boczne leżą niżej niż przednio-środkowe, a tylno-boczne niżej niż tylno-środkowe. Oczy pary tylno-bocznej stykają się z tymi przednio-bocznej. Oczy pary przednio-środkowej są koliste, około połowę mniejsze niż pozostałe i stykają się ze sobą, a oczy pary tylno-środkowej rozstawione są na odległość równą ich promieniowi.

Nadustek jest trzy- do czterokrotnie wyższego od oczu przednio-bocznej pary, drobno dołkowany i pozbawiony w przednio-bocznych kątach wyraźnych pól gruczołowych. Barwa narządów gębowych i sternum jest ciemnorudobrązowa z rozjaśnionymi wierzchołkowymi częściami szczękoczułków, które to mają po dwa zęby na przednich krawędziach. Na wardze górnej występuje długa ostroga. Endyty są prostokątne, szeroko z tyłu odseparowane, zaopatrzone w silne serrule. Trójkątna warga dolna jest dwukrotnie szersza niż dłuższa i zespolona z dłuższym niż szerokim i z tyłu zaokrąglonym sternum. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej przedstawia się następująco: I, IV, II, III. Barwa odnóży jest rudobrązowa z żółtawymi rzepkami i odsiebnymi częściami nadstopiów. Pierwsza para odnóży nie jest nabrzmiała, ma proste stopy i pozbawiona jest ostrogi na nadstopiu.

Opistosoma u samca ma w tylnej części wierzchu stożkowate, ciemnorudobrązowe skutum, unikalne wśród chilijskich Anapidae. Ponadto samiec ma na opistosomie przednie skutum, obejmujące przetchlinki i otaczające pedicel, a pozostałą jej powierzchnię pokrytą listewkami i owalnymi do wydłużonych sklerotyzacjami między nimi. U samicy wierzch opistosomy jest spłaszczony z dwoma rzędami zaokrąglonych sklerotyzacji: czterech w przednim, z których środkowe są największe i trzech w tylnym, z których przyśrodkowe są mocno powiększone. Układ ten również jest unikalny wśród chilijskich Anapidae. Pozostała powierzchnia opistosomy samicy ma listewki i rozproszone sklerotyzacje. Stożeczek jest palcowaty i otoczony zesklerotyzowanym pierścieniem. Płucotchawki zastąpione są tchawkami.

Nogogłaszczki samców mają zaokrągloną apofizę retrolateralną w połowie długości wydłużonej rzepki, rządek silnych szczecin na odsiebnej części cymbium oraz bulbus z przejrzystym konduktorem i krótkim, szerokim embolusem, osadzonym w jego odsiebnej części. Narządy rozrodcze samic mają przedni zbiornik nasienny trójpłatowy, zaopatrzony w dwie spermateki boczne i dwie płytki porowate na płatach bocznych, a tylny zbiornik nasienny dużych rozmiarów.

Występowanie i ekologia

Pająk neotropikalny, endemiczny dla Chile, znany tylko z lokalizacji typowej: Quebrada de La Plata koło Maipiú w Regionie Metropolitalnym. Materiał pozyskiwano z zebranej na brzegu strumienia ściółki leśnej za pomocą aparatu Tullgrena.