Oxygonum sinuatum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oxygonum sinuatum
ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

rdestowate

Rodzaj

Oxygonum

Gatunek

Oxygonum sinuatum

Nazwa systematyczna
Oxygonum sinuatum (Hochst. & Steud ex Meisn.) Dammer
Nat. Pflanzenfam. 3(1a): 30 1892[3]
Synonimy
  • Ceratogonon cordofanum Meisn.
  • Ceratogonon sinuatum Hochst. & Steud ex Meisn.
  • Ceratogonum cordofanum Meisn.
  • Ceratogonum sinuatum Hochst. & Steud. ex Meisn.
  • Oxygonum atriplicifolium var. sinuatum (Hochst. & Steud ex Meisn.) Baker
  • Oxygonum elongatum Dammer
  • Oxygonum somalense var. pterocarpum Chiov.[3]

Oxygonum sinuatum (Hochst. & Steud ex Meisn.) Dammer – gatunek rośliny z rodziny rdestowatych (Polygonaceae Juss.). Występuje naturalnie w Afryce Południowej, Środkowej i Wschodniej oraz na Półwyspie Arabskim[4][5][6].

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Rośnie naturalnie w Afryce Południowej, Środkowej i Wschodniej oraz na Półwyspie Arabskim. Występuje w takich państwach jak Arabia Saudyjska, Jemen, Egipt, Niger, Czad, Sudan, Erytrea, Etiopia, Somalia, Kenia, Uganda, Rwanda, Burundi, Tanzania, Demokratyczna Republika Konga, Zambia, Angola, Namibia, Botswana oraz Południowa Afryka[4][5][6]. Ponadto został także naturalizowany na Madagaskarze[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Płożąca, rozpierzchła lub wyprostowana roślina jednoroczna dorastająca do 10–60 cm wysokości. Pędy są grube, owłosione[6].
Liście
Ich blaszka liściowa ma kształt od owalnego do owalnie eliptycznego. Mierzy 20–40 mm długości oraz 10–15 mm szerokości, jest klapowana na brzegu. Ogonek liściowy jest owłosiony i osiąga 10–20 mm długości. Gatka jest ucięta i dorasta do 6 mm długości[6].
Kwiaty
Obupłciowe lub funkcjonalnie jednopłciowe, różnosłupkowe, zebrane w złożone grona o długości 28 cm, rozwijają się w kątach pędów. Listki okwiatu mają owalnie eliptyczny kształt i barwę od białawej do różowawej, mierzą 3–5 mm długości[6].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Występuje na wysokości do 2200 m n.p.m.[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
  3. a b Oxygonum sinuatum (Hochst. & Steud ex Meisn.) Dammer. The Plant List. [dostęp 2016-12-12]. (ang.).
  4. a b Discover Life: Point Map of Oxygonum sinuatum. Encyclopedia of Life. [dostęp 2016-12-12]. (ang.).
  5. a b c Oxygonum sinuatum (Hochst. & Steud. ex Meisn.) Dammer. African Plant Database. [dostęp 2016-12-12]. (ang.).
  6. a b c d e f Oxygonum sinuatum. Plantes & botanique. [dostęp 2016-12-12]. (fr.).