Moldoustium baltiensis
| Moldoustium baltiensis | |
| Haitlinger, 2008 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| (bez rangi) | Parasitengona |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Moldoustium baltiensis |
Moldoustium baltiensis – gatunek roztocza z kohorty Trombidiformes i rodziny Erythraeidae.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2008 roku przez Ryszarda Haitlingera na łamach czasopisma „Biologia”. Jako lokalizację typową wskazano Bielce (Bălți) w Mołdawii. Epitet gatunkowy pochodzi od tejże lokalizacji[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Takson znany tylko ze stadium larwalnego. Ciało larwy podzielone jest na gnatosomę i idiosomę, zaopatrzone w trzy pary siedmioczłonowych odnóży krocznych. Gnatosoma jest wąska, długości od 74 do 84 μm, wyposażona w parę nagich i krótkich szczecinek adoralnych[1]. Nogogłaszczki mają dwie szczecinki na udzie, dwie na kolanie, dwie na goleni i cztery na stopie. Pazurki nogogłaszczków są nierozbieżne, całobrzegie, pozbawione ząbka środkowego[1][2]. Idiosoma ma od 394 do 501 μm długości i od 184 do 273 μm szerokości, będąc około dwukrotnie dłuższą niż szerszą. Pozbawiona jest skutum, natomiast zaopatrzona w oczy i od 45 do 52 nagich szczecinek. Szczecinki na krawędzi tylnej są dłuższe niż w pozostałych miejscach[1]. Odnóża kroczne zbudowane są z siedmiu członów. Biodra pierwszej pary mają trzy, a pozostałych par jedną szczecinkę normalną. Wszystkie krętarze mają dwie szczecinki normalne. Udo podzielone jest na basifemur i telofemur. To pierwsze ma cztery szczecinki normalne, to drugie 6 szczecinek normalnych w przypadku pary pierwszej i 5 szczecinek normalnych w przypadku par pozostałych. Kolana pierwszej pary mają 10, a pozostałych par 8 szczecinek normalnych. Golenie pierwszej i ostatniej pary mają 11, a pary drugiej 8 szczecinek normalnych. Stopy pierwszej pary mają 14 szczecinek normalnych, jedno eupatidium i jeden solenidion, stopy drugiej pary 13 szczecinek normalnych, jedno eupatidium i jeden solenidion, a stopy ostatniej pary tylko 15 szczecinek normalnych[1][2].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Roztocze znajdowane były na roślinach zielnych[1].
Gatunek palearktyczny, znany z miejsca typowego w Mołdawii oraz trzech stanowisk na Ukrainie[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Ryszard Haitlinger. New species and records of mites (Acari, Prostigmata, Erythraeidae, Johnstonianidae, Microtrombidiidae, Trombidiidae) from Moldova and Ukraine. „Biologia”. 63 (3), s. 383–394, 2008. DOI: 10.2478/s11756-008-0053-8.
- ↑ a b Javad Noei, Alireza Saboori, Miloje Šundić, Jalil Hajizadeh, Vladimir Pešić. A new species and two new records of larval mites (Acari: Prostigmata; Erythraeidae, Smarididae) from northern Iran and Montenegro. „Systematic and Applied Acarology”. 18 (3), s. 263-272, 2013. DOI: 10.11158/saa.18.3.9.