Mleczaj śliski
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
mleczaj wygięty |
| Nazwa systematyczna | |
| Lactarius fluens Boud. Bull. Soc. bot. Fr. 15: 49 (1899) | |
.jpg)
Mleczaj wygięty (Lactarius fluens Boud.) – gatunek grzybów należący do rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lactarius, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1899 r. Jean Louis Émile Boudier i nadana przez niego nazwa naukowa jest aktualna[1]. Ma 2 synonimy:
- Lactarius blennius f. albidopallens J.E. Lange ex Bon 1985
- Lactarius blennius var. fluens (Boud.) Krieglst. 1999[2].
Polską nazwę nadała Alina Skirgiełło w 1998 r.[3]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 4–3 cm, początkowo niemal płaski, potem silnie wklęsły z niewielkim garbkiem. Powierzchnia śluzowato-lepka, oliwkowa lub szarozielonawa, zwykle koncentrycznie strefowana, czasami na środku czerwonobrązowa z zielonym odcieniem, przy brzegu bardziej ochrowa, a nawet biaława, w stanie suchym nieco błyszcząca, czasami z brązowymi kłaczkami[4].
Gęste z blaszeczkami, przyrośnięte lub nieco zbiegające, przy brzegu kapelusza zaokrąglone, czasem przy trzonie rozwidlone, początkowo jasnokremowe, potem jasnoochrowe[4].
O wysokości 2,5–9 cm i grubości 0,9–3,5 cm, cylindryczny, czasami nieco cieńszy u podstawy, początkowo pełny, potem watowaty i pusty. Powierzchnia biaława, nieco szarorudawo nabiegła, gładka, podczas wilgotnej pogody lepka[4].
Gruby, elastyczny, o barwie od białawej do słabo szarawej, o słabym owocowym zapachu i ostrym smaku[4].
- Cechy mikroskopowe
Zarodniki 7,5-9,6 × 6,5-7,5, szeroko owalne, brodawkowate. Brodawki liczne i gęste, połączone mniej więcej równoległymi paciorkowatymi grzebieniami. Podstawki 40-41 × 8-9 µm. Na bokach i ostrzach blaszek występują wąsko wrzecionowate cystydy o wymiarach 45-70 × 6-10 µm[4].
- Gatunki podobne
Najbardziej podobny jest mleczaj śluzowaty (Lactarius blennius). Ważnymi cechami mleczaja śliskiego są: wygląd blaszek i odległości między nimi, ich kremowocielista barwa, wysmukły kształt owocników i ciemniejszy wysyp zarodników. Podobny jest także mleczaj wygięty (Lactarius flexuosus)[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Znane są jego stanowiska tylko w Europie[5]. W Polsce W. Wojewoda w 2003 r. przytoczył trzy stanowiska z uwagą, że jego rozprzestrzenienie i stopień zagrożenia nie są znane[3].
Naziemny grzyb mykoryzowy. Występuje w lasach liściastych i mieszanych pod grabami i bukami[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-04-05] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-04-05] (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f g Alina Skirgiełło, Mleczaj (''Lactarius''). Grzyby (''Mycota''), tom 25. Podstawczaki (''Basidiomycetes''), gołąbkowce (''Russulales''), gołąbkowate (''Russulaceae''), mleczaj (''Lactarius''), Kraków: PWN, 1998, ISBN 83-85444-65-3.
- ↑ Występowanie Lactarius fluens na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-04-01] (ang.).