Michael Bisping
 Michael Bisping w 2013 | |
| Pełne imię i nazwisko |
Michael Gavin Joseph Bisping[1] |
|---|---|
| Pseudonim |
The Count (Hrabia)[1] |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
188[1] cm |
| Masa ciała |
84[1] kg |
| Styl walki | |
| Kategoria wagowa | |
| Klub |
RVCA[1] |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
39[1] |
| Zwycięstwa |
30 |
| Przez nokauty |
16 |
| Przez poddania |
4 |
| Przez decyzje |
10 |
| Porażki |
9 |
| Remisy |
0 |
| |
| Strona internetowa | |
Michael Bisping (ur. 28 lutego 1979 w Nikozji) – angielski kickbokser i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA), mistrz Cage Rage (2004), Cage Warriors (2005) w wadze półciężkiej, zwycięzca trzeciej edycji reality show The Ultimate Fighter (2009), w latach 2016–2017 mistrz UFC w wadze średniej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w brytyjskiej bazie wojskowej w Nikozji, na Cyprze. Następnie przeniósł się do Anglii (Lancashire). Tam, w wieku 8 lat zaczął trenować jujitsu. W 1994 mając 15 lat wziął udział w pierwszych na wyspach brytyjskich zawodach NHB (no holds barred – bez chwytów zabronionych), które były prekursorami przyszłego MMA, natomiast w 1995 zajął drugie miejsce na mistrzostwach świata w ju-jistu w Auckland[2]. Od 18 roku życia rozpoczął treningi kickbokserskie oraz karate, gdzie osiągnął m.in. mistrzostwo kraju w tym pierwszym. W 1998 po zdobyciu drugi raz mistrzostwa kraju w kickboxingu, porzucił uprawianie sportu na rzecz pracy zarobkowej. Przez następne lata pracował m.in. w firmie rozbiórkowej, rzeźni, jako listonosz czy sprzedawca by ostatecznie wrócić do sportu i trenować stricte MMA[3][4].
MMA[edytuj | edytuj kod]
W MMA zadebiutował 10 kwietnia 2004 na gali Pride & Glory w Newcastle upon Tyne pokonując Steva Mathewsa przed czasem[1]. W swojej trzeciej zawodowej walce 10 lipca 2004 zdobył mistrzostwo Cage Rage w wadze półciężkiej, nokautując Marka Epsteina – pas obronił raz, gdy w rewanżu ponownie znokautował Epsteina[1]. 30 kwietnia 2005 zdobył kolejny pas lokalnej organizacji, tym razem Cage Warriors (trzy udane obrony). W 2006 wziął udział w amerykańskim reality show The Ultimate Fighter, który wygrał i zdobył kontrakt z UFC, pokonując 24 czerwca w finałowej walce Josha Haynesa przez TKO, stając się również pierwszym Europejczykiem który zwyciężył w programie[1].
Od 2006–2009 wygrywał większość ze swoich pojedynków w kategorii średniej m.in. z Mattem Hamillem[1] czy Chrisem Lebenem[1], lecz zanotował również porażki – z Rashadem Evansem[1] oraz w eliminatorze do walki o pas mistrzowski UFC, przez ciężki nokaut z byłym mistrzem PRIDE Fighting Championships Danem Hendersonem[1].
Lata 2009–2011 to zwycięstwa Bispinga nad renomowanymi zawodnikami m.in. Denisem Kangiem[1], Yoshihiro Akiyamą[1] i Jorge Riverą[1] oraz przegrana z utytułowanym Brazylijczykiem Wanderleiem Silvą[1]. 28 lutego 2012 w kolejnej walce eliminacyjnej do walki o pas uległ na punkty Chaelowi Sonnenowi[1].
W 2009[5] i 2011[6] był głównym trenerem w The Ultimate Fighter (sezon 9 i 14).
W latach 2012–2015 walczył w kratkę. Wygrywał nad takimi zawodnikami jak Brian Stann[1] czy Cung Le[1], lecz pojedynki z wyżej sklasyfikowanymi zawodnikami przegrywał m.in. z Vitorem Belfortem[1] czy Lukiem Rockholdem[1]. 18 lipca 2015 pokonał niejednogłośnie na punkty Thalesa Leitesa[1].
27 lutego 2016 na gali UFC Fight Night 84 w Londynie, pokonał byłego, wieloletniego mistrza wagi średniej Brazylijczyka Andersona Silvę jednogłośnie na punkty[7].
4 czerwca 2016, na UFC 199 w zastępstwie (na dwa tygodnie przed galą) za kontuzjowanego Chrisa Weidmana[8], zmierzył się w walce o mistrzostwo wagi średniej z Lukiem Rockholdem. Bisping sensacyjnie odebrał pas Amerykaninowi w ich rewanżowym starciu, nokautując go w 1. rundzie, stając się tym samym pierwszym mistrzem UFC z Wielkiej Brytanii oraz dopiero piątym, pochodzącym z Europy[9].
W swojej pierwszej obronie pasa, która miała miejsce 8 października 2016 na UFC 204 w Manchesterze, pokonał w rewanżu Dana Hendersona jednogłośnie na punkty[10]. 4 listopada 2017 podczas UFC 2017 tracił tytuł w drugiej obronie pasa na rzecz wracającego po prawie czterech latach do zawodowych startów Kanadyjczyka Georgesa St. Pierrea, który poddał go w trzeciej rundzie duszeniem zza pleców[11].
22 dni po stracie mistrzostwa 25 listopada 2017 w Szanghaju przegrał swój drugi pojedynek z rzędu, zostając znokautowany przez Kelvina Gasteluma w pierwszej rundzie[12].
28 maja 2018 oficjalnie ogłosił zakończenie kariery sportowej, głównie z powodu problemów zdrowotnych[13].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Dziadek Bispinga Andrew (Andrzej) był polskim szlachcicem z herbu Biszpink, z tegoż powodu Michael używa przydomka hrabia. Jego przodkowie m.in. uchwalili Konstytucję 3 maja[14][15]. Po II wojnie światowej Andrew wyemigrował na stałe do Anglii[14]. Ojciec Bispinga – Jan, służył w Armii Brytyjskiej na Cyprze[16]. Razem z żoną Rebeccą ma trójkę dzieci.
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Mieszane sztuki walki:
- 2004: mistrz Cage Rage w wadze półciężkiej (-93 kg)
- 2005: mistrz Cage Warriors w wadze półciężkiej
- 2005: mistrz FX3 w wadze półciężkiej
- 2006: The Ultimate Fighter – zwycięzca 3 edycji programu w wadze półciężkiej
- 2008, 2012: World MMA Awards – międzynarodowy zawodnik roku (x2)
- 2016–2017: mistrz UFC w wadze średniej
Kick-boxing[17]:
- 1998: dwukrotny mistrz Wielkiej Brytanii w wadze półciężkiej
- mistrz North West Area w wadze półciężkiej
Ju jitsu:
- 1995: Mistrzostwa Świata WCJJO w Ju-Jitsu – 2. miejsce w wadze półciężkiej
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Rola | Reżyser |
|---|---|---|---|
| 2010 | Beatdown[18] | Drake Colby | Mike Gunther |
| Hollyoaks Later (serial E4)[18] | Nathan McAllister | Chris Gill | |
| 2014 | Anomalia (The Anomaly)[19] | Sergio | Noel Clarke |
| Plastic[20] | Kasper | Julian Gilbey | |
| 2015 | Kontra: Operacja Świt (Strike Back, serial Sky 1)[18] | Aaron | Michael J. Bassett (odc.: „Legacy: Part 1”) |
| 2016 | Victrix[21] | Kratos | Rutger Hauer, Kristian Nairn, Brian Blessed |
| 2017 | xXx: Reaktywacja (xXx: Return of Xander Cage)[22] | Hawk | D.J. Caruso |
| Twin Peaks (serial Showtime)[18] | strażnik | David Lynch | |
| My Name Is Lenny[23] | Roy Shaw | Ron Scalpello | |
| Dark Matter (serial SciFi)[18] | Goren | J.B. Sugar (odc.: „Give It Up, Princess”) | |
| Conan (program telewizyjny TBS)[18] | w roli samego siebie – gość | Levi MacDougall (odc.: „Billy Eichner/Michael Bisping/Lukas Nelson & Promise of the Real”) | |
| 2018 | MacGyver (serial CBS)[18] | portier | Ericson Core (odc.: „UFO + Area 51”) |
| Skok stulecia (Den of Thieves)[18] | Connor | Christian Gudegast | |
| 2019 | Triple Threat[24] | Joey | Jesse V. Johnson |
| Magnum: Detektyw z Hawajów (serial CBS)[18] | Jason Coburn | Bryan Spicer (odc.: „The Day It All Came Together”) |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z Statystyki i rekord MMA na tapology.com. tapology.com. [dostęp 2017-11-25]. (ang.).
- ↑ Previous Championships + Photos. wcjjo.org. [dostęp 2018-06-08]. (ang.).
- ↑ My Sport: Michael Bisping [online], The Daily Telegraph [dostęp 2017-11-18] (ang.).
- ↑ Simon Coyle: Who is UFC 204 fighter Michael Bisping?. manchestereveningnews.co.uk, 2016-10-08. [dostęp 2017-11-25]. (ang.).
- ↑ Michael Bisping in as „TUF9” coach; Dan Henderson and Rich Franklin possible. mmajunkie.com, 2008-10-17. (ang.).
- ↑ „The Ultimate Fighter 14" coaches? Michael Bisping and „Mayhem” Miller (Updated). mmajunkie.com, 2011-05-27. (ang.).
- ↑ Michael Bisping jednogłośnie pokonał Andersona Silvę w Londynie | MMAnews [online], mmanews.pl [dostęp 2018-02-09] (pol.).
- ↑ Mateusz Kochanowski: Luke Rockhold vs. Michael Bisping II na UFC 199 w Los Angeles!. mma.pl, 2016-05-18. (pol.).
- ↑ W. Mrozowski: UFC 199: Michael Bisping znokautował Luke Rockholda w rewanżu i został pierwszym Anglikiem z mistrzowskim pasem. mmanews.pl, 2016-06-04. (pol.).
- ↑ K. Witek: Wyniki gali UFC 204: Michael Bisping obronił pas po pięciorundowej bitwie, Stefan Struve poddał Omielańczuka. mmanews.pl, 2016-10-08. (pol.).
- ↑ K. Witek: Wyniki UFC 217: St. Pierre udusił Bispinga, Jędrzejczyk i Garbrandt stracili mistrzowskie pasy. mmanews.pl, 2017-11-04. [dostęp 2017-11-05]. (pol.).
- ↑ K. Witek: Wyniki UFC FN 122: Gastelum brutalnie znokautował Bispinga, Jingliang pokonał Ottowa. mmanews.pl, 2017-11-25. [dostęp 2017-11-25]. (pol.).
- ↑ Shaun Al-Shatti: Michael Bisping announces official retirement from MMA. mmafighting.com, 2018-05-28. [dostęp 2018-06-08]. (ang.).
- ↑ a b Jakub Madej: „Hrabia” zaszokował cały świat. Co łączy mistrza UFC z Polską?. sportowefakty.wp.pl, 2016-06-05. [dostęp 2017-11-05]. (pol.).
- ↑ Piotr Paweł Cypla: BISPING – ród. rodygrodzienskie.pl. [dostęp 2017-11-05]. (pol.).
- ↑ Chris Osborne: Michael Bisping: UFC superstar made in Britain. bbc.com, 2014-11-04. [dostęp 2017-11-05]. (pol.).
- ↑ Jim Sheridan: What is Michael Bisping’s record, what UFC star’s net worth, and why is he fighting so soon after Georges St Pierre defeat?. thesun.co.uk, 2017-11-25. [dostęp 2018-06-08]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Michael Bisping w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Michael Bisping (Reino Unido). InterFilmes.com. [dostęp 2019-03-18]. (port.).
- ↑ Michael Bisping w bazie Filmweb
- ↑ Michael Bisping – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2019-03-18]. (rum.).
- ↑ Tomasz Nowosielski (2016-07-23): Michael Bisping w zapowiedzi filmu xXx: Return of Xander Cage. MMARocks!. [dostęp 2017-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-10)]. (pol.).
- ↑ Michael Bisping. Rotten Tomatoes. [dostęp 2019-03-18]. (ang.).
- ↑ Michael Bisping. AlloCiné. [dostęp 2019-03-18]. (fr.).
