Kościół św. Maksymina w Thionville
Widok na fasadę ze wschodu | |||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||
Adres |
3 Pl. de l'Église, 57100 Thionville | ||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||
Diecezja | |||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Mozeli | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Francji | |||||||||||||||||
Położenie na mapie regionu Grand Est | |||||||||||||||||
49°21′24″N 6°10′01″E/49,356667 6,166944 |
Kościół św. Maksymina (fr. Église Saint-Maximin) – rzymskokatolicka świątynia znajdująca się we francuskim mieście Thionville.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwszą świątynię w mieście zbudowano w XII wieku przy obecnej Rue Brûlée[1]. Po pożarze w 1493 kościół odbudowano w obecnym miejscu[2]. Świątynia ta w XVIII wieku stała się zbyt mała, by pomieścić wszystkich wiernych[1], nową wzniesiono 1755-1759 według projektu architekta Le Bruna. Budynek został zniszczony w 1870 roku, podczas wojny francusko-pruskiej, w wyniku bombardowania. Odbudowę rozpoczęto w 1871, prace zakończono w 1883. Podczas remontu do kościoła dobudowano zakrystię. W latach 90. XIX wieku wymieniono część wyposażenia[3]. 16 lipca 1984 budynek wpisano do rejestru zabytków[4].
Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Świątynia klasycystyczna, trójnawowa, o układzie halowym. Posiada dwuwieżową fasadę. Na osi prezbiterium znajduje się obszerna zakrystia. Wnętrze kościoła zdobi ołtarz główny z 1760, znajdujący się pod rokokowym cyborium z lat 1742-1743[3], sprowadzonym z klasztoru kartuzów w Rettel. Tabernakulum pochodzi z 1900 roku[1].
Organy[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze organy w kościele zainstalowano w 1577, wielokrotnie je restaurowano. W 1704 zastąpiono je organami Georges’a Legrosa. Po ukończeniu budowy nowego kościoła przeniesiono je do niego w 1759, jednak po 6 latach zastąpiono je nowym instrumentem. W 1791 z powodów technicznych emporę rozebrano, po jej odbudowie zamontowano na niej instrument przeniesiony z opactwa św. Klemensa w Metzu z lat 1737-1740. Organy oddano do użytku w 1792, przebudowano je w 1838 i 1848. Instrument został zniszczony w 1870 podczas wojny francusko-pruskiej, odbudowano go dwa lata później. Kolejne remonty organów odbyły się w 1912 i 1969. W ramach restauracji w 1976 z instrumentu usunięto ciemnobrązową farbę i odsłonięto oryginalną kolorystykę[1].
Dzwony[edytuj | edytuj kod]
Na wieżach kościoła zawieszonych jest łącznie 6 dzwonów, odlanych w 1921 w ludwisarni Georges’a Farniera w Robécourt. Maximinus jest największym dzwonem odlanym w tym warsztacie[2].
Dane dzwonów:
Imię | Ton | Waga (kg) | Średnica (cm) |
---|---|---|---|
Joanna-De-Arc | c" | 277 | 75,2 |
Nicolaus | a' | 468 | 90,2 |
Petrus | g' | 689 | 101,7 |
Joannes-Baptista | e' | 1141 | 120,9 |
Maria | c' | 2320 | 153,1 |
Maximinus | g0 | 5740 | 207,1 |
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Fasada
-
Nawa główna
-
Ołtarz i cyborium
-
Ambona
-
Organy
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Église Saint-Maximin, Thionville, France [online], www.musiqueorguequebec.ca [dostęp 2022-10-23] .
- ↑ a b Thionville, Eglise Saint-Maximin [online], ClochesComtoises, 30 marca 2016 [dostęp 2022-10-23] (fr.).
- ↑ a b Saint-Maximin [online], www.thionville.fr, 13 stycznia 2017 [dostęp 2022-10-23] (fr.).
- ↑ Eglise Saint-Maximin à Thionville - PA00107013 - Monumentum [online], monumentum.fr [dostęp 2022-10-23] .