Grunt

• nieruchomość gruntowa
• powierzchnia ziemi, podłoże, teren
  • grunt (geologia): utwór skalny (skała, osad) – naturalny, antropogeniczny, mineralny, organicznym, plastyczny, nieplastyczny, itp.
    • grunt naturalny: grunt, którego szkielet powstał w wyniku procesów geologicznych
    • grunt antropogeniczny: grunt utworzony przez człowieka
    • grunt refulowany, grunt namywany: grunt nasypowy, osadzony prądem wody
    • grunt wysadzinowy: grunt, w którym w określonych warunkach atmosferycznych mogą powstawać wysadziny
  • grunt (geotechnika): materiał ze złoża gruntowego służący do wykonania budowli ziemnej
    • grunt nośny: grunt, na którym można posadowić bezpośrednio określoną budowlę bez obawy o powstanie w jej elementach niebezpiecznych dla jej konstrukcji naprężeń
    • grunt słaby, grunt nienośny: grunt o obniżonych parametrach nośności, który może nie wytrzymać obciążeń od określonej budowli
  • gruntowe podłoże budowlane przenoszące obciążenie od budowli
  • dno zbiornika wodnego
• warstwa ziemi nadająca się pod uprawę
  • użytek rolny
  • gleba
• substancja podkładowa, a także zaschnięta warstwa tej substancji
  • grunt: powłoka uzyskana przez gruntowanie
  • grunt malarski (zobacz też: pokost)
  • grunt reagujący, farba reaktywna
  • grunt tynkowy, obrzutka
• inne pojęcia o nazwach rozpoczynających się od grunt...

Zobacz też:

• Grund