Franciszek Kotlarczuk

Franciszek Kotlarczuk
Data i miejsce urodzenia	2 listopada 1899 ; Łańcut
Data śmierci	?
	Prezydent Stanisławowa
Okres	od 4 października 1937; do 1939
	Odznaczenia

Franciszek Kotlarczuk (ur. 2 listopada 1899 w Łańcucie^[1], zm. ?) – polski urzędnik II Rzeczypospolitej, prezydent Stanisławowa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana. Ukończył studia wyższe uzyskując tytuł magistra. W Stanisławowie od 1928 był prezesem Związku Legionistów Polskich i podokręgu Związku Strzeleckiego. Od tego roku pracował na różnych stanowiskach w Urzędzie Miasta Stanisławowa. W 1934 został naczelnikiem Wydziału Ogólnego w magistracie. W czerwcu 1935 został wybrany wiceprezydentem miasta. Stanowisko pełnił także po ustąpieniu z urzędu prezydenta Zdzisława Strońskiego (kwiecień 1937). 4 października 1937 został wybrany prezydentem Stanisławowa w wyborach uzupełniających przez Radę Miasta^[2]. Urząd prezydenta pełnił do 1939^[3].

Wiosną 1939 został członkiem honorowym klubu Strzelec Górka Stanisławów^[4].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)^[5]
Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1931)^[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-07-12] .
↑ Nowy prezydent m. Stanisławowa. „Gazeta Lwowska”, s. 3, nr 227 z 6 października 1937.
↑ Książka telefoniczna 1939. genealogyindexer.org. s. 711. [dostęp 2015-11-02].
↑ Uznanie dla prezydenta miasta Stanisławowa. „Wschód”. Nr 129, s. 5, 7 maja 1939.
↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 102 „za zasługi na polu wychowania fizycznego i przysposobienia wojskowego”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Olga Ciwkacz: Skarby archiwum kresowych: szopka stanisławowska z roku pańskiego MCMXXXVII. W: Stan badań nad wielokulturowym dziedzictwem dawnej Rzeczypospolitej. T. II. Białystok: 2010, s. 318, 319.

[1] Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-07-12] .

[2] Nowy prezydent m. Stanisławowa. „Gazeta Lwowska”, s. 3, nr 227 z 6 października 1937.

[3] Książka telefoniczna 1939. genealogyindexer.org. s. 711. [dostęp 2015-11-02].

[4] Uznanie dla prezydenta miasta Stanisławowa. „Wschód”. Nr 129, s. 5, 7 maja 1939.

[5] M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[6] M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 102 „za zasługi na polu wychowania fizycznego i przysposobienia wojskowego”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]