Franciszek Albert Zahn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Albert Zahn
Franz Zahn
Data i miejsce urodzenia

1721
Braniewo

Data i miejsce śmierci

24 listopada 1779
Królewiec

Wyznanie

Katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1745

Franciszek Albert Zahn (ur. 1721 w Braniewie, zm. 24 listopada 1779) – duchowny katolicki, kanonik inflancki, wieloletni proboszcz parafii katolickiej w Królewcu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przez 17 lat był proboszczem katolickiej parafii (Propsteikirche)Królewcu

Urodził się w 1721 w Starym Mieście Braniewie, w rodzinie rajcy miejskiego Franza i Gertrudy z domu Ludwich. Ojciec pochodził z Westfalii. Był człowiekiem wykształconym, ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Albrechta w Królewcu. 19 lutego 1719 poślubił Gertrudę, córkę rajcy Starego Miasta Braniewa Johanna Ludwicha[1][2]. Franciszek (Franz) przyszedł na świat 2 lata później w Braniewie. W 1739 rozpoczął studia teologiczno-filozoficzne w miejscowym seminarium duchownym, które kontynuował przez 4 lata. W 1743, jako kleryk z niższymi święceniami, wyjechał na dalsze studia na Uniwersytet Krakowski. 22 marca 1746 otrzymał prezentę na wikariusza parafii św. Jana Ewangelisty w Nowym Kawkowie. Święcenia kapłańskie otrzymał w roku 1745. Pełnił następnie posługę kapłańską w Kawkowie. W 1749 został mianowany beneficjentem w Dobrym Mieście. W 1757 został proboszczem w Barczewie. Za pośrednictwem biskupa Adama Stanisława Grabowskiego otrzymał kanonię honorową w kapitule inflanckiej.

Od 1762 do 1779 był proboszczem parafii katolickiej św. Jana Chrzciciela (Propsteikirche) w Królewcu, którą zarządzał do śmierci. Po 2 latach, 11 listopada 1764, w dniu św. Marcina miał miejsce pożar w Królewcu. Przez 2 dni ogień trawił miasto, spaliło się ponad 300 domów, trzy kościoły innowiercze i kościół katolicki św. Jana Chrzciciela. Ks. Zahn podjął się trudu odbudowy. Nie miał plebanii, często zmieniał wynajęte mieszkanie, aż przyjął go do swego domu radny kościelny. Przez następne lata ks. Zahn i rada parafii gromadzili fundusze na odbudowę. Rozpoczęto ją w 1770 i trwała 7 lat. Pierwszą mszę św. w odbudowywanym kościele odprawił już 27 kwietnia 1771 biskup pomocniczy diecezji warmińskiej Karol Fryderyk von Zehmen. Świątynia po odbudowaniu prezentowała się znakomicie. Otrzymała wygląd o barokowych cechach stylowych, posiadała wieżę o wysokości 56,34 metra[3].

Ostatnie lata życia ks. Zahn spędził przykuty do łoża. Zmarł 24 listopada 1779, pochowany został w krypcie przeznaczonej na pochówki dla duchownych[3].

W 1765 opublikował bez zatwierdzenia przez biskupa warmińskiego śpiewnik kościelny, w którym znalazło się ok. 124 pieśni luterańskich. Wydał także kilka modlitewników[3][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Frankowski Elita władzy Starego Miasta Braniewa w XVII i XVIII wieku Komunikaty Mazursko-Warmińskie nr 2, 165–196, 2001
  2. Danuta Bogdan, Jerzy Przeracki, Urzędnicy Starego i Nowego Miasta Braniewa do 1772 roku, Olsztyn 2018, s. 684
  3. a b c Ks. Alojzy Szorc Dzieje parafii katolickiej w Królewcu 1650–1780[w:] Mrągowskie Studia Humanistyczne Pismo poświęcone historii i literaturze w regionie mazurskim Tom 6–7 2004/2005, s. 59–115
  4. Andrzej Kopiczko, Duchowieństwo katolickie diecezji warmińskiej w latach 1821–1945, część 2: Słownik, Wydział Duszpasterski Kurii Metropolitalnej Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2003, s. 359