Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 1967 Formuły 1 był 18. sezonem organizowanych przez FIA wyścigów. Rozpoczął się 2 stycznia 1967 i zakończył 22 października po jedenastu wyścigach.
Podczas Grand Prix Holandii Lotus ujawnił nowy silnika Forda Cosworth DFV , który okazał się jednym z najbardziej utytułowanych silników w historii motoryzacji – 155 zwycięstw w Grand Prix, Le Mans i Indianapolis. Chociaż Jim Clark wygrał cztery wyścigi, tytuł mistrzowski zdobył Denny Hulme .
1967 Klasyfikacja końcowa konstruktorów [ edytuj | edytuj kod ]
1967 Klasyfikacja końcowa kierowców [ edytuj | edytuj kod ]
Legenda oznaczeń w tabelach wynikówWyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie
Wyjaśnienie
Złoty
Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny
2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy
3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony
Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski
Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony
Nie zakwalifikował się (NZ)
Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy
Nie ukończył (NU)
Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny
Zdyskwalifikowany (DK)
Wykluczony (WYK/EX)
Biały
Nie wystartował (NW)
Kontuzjowany (K/INJ)
Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru
Został wycofany (WYC/WD)
Nie przybył (NP/DNA)
Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie
Start z pole position
Kursywa
Najszybsze okrążenie wyścigu
†
Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*
Sezon w trakcie
1/2/3
Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1
Wyniki wyścigów nie zaliczonych do mistrzostw [ edytuj | edytuj kod ]