Przejdź do zawartości

Blanka d’Évreux

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Blanka d’Évreux
Ilustracja
Wizerunek herbu
królowa Francji
Okres

od 1349
do 1350

Jako żona

Filipa VI Walezjusza

Dane biograficzne
Data urodzenia

1333

Data i miejsce śmierci

5 października 1398
Neaufles-Saint-Martin

Ojciec

Filip III (król Nawarry)

Matka

Joanna II z Nawarry

Mąż

Filip VI Walezjusz

Dzieci

Joanna (Blanka)

Blanka z Évreux, Blanka z Nawarry (fr. Blanche d’Évreux lub Blanche de Navarre), (13335 października 1398, w Neaufles-Saint-Martin) – królowa Francji jako druga żona króla Filipa VI Walezjusza.

Była drugą córką Joanny II – królowej Nawarry i Filipa III – hrabiego d'Évreux. Blanka początkowo miała poślubić następcę tronu – Jana, ale znana była z urody i zakochał się w niej ojciec Jana – król Filip. Filip był wdowcem po Joannie Burgundzkiej nazywanej Kulawą. Ślub Blanki i Filipa odbył się 19 lub 29 stycznia 1349, w Brie-Comte-Robert. Blanka i Filip mieli jedną córkę:

Blanka owdowiała 22 sierpnia 1350 i przeniosła się do Neaufles-Saint-Martin koło Gisors w Normandii. Odrzuciła oświadczyny króla Kastylii-León Piotra I Okrutnego mówiąc, że królowe Francji nie wychodzą ponownie za mąż.

Blanka przeżyła swojego niedoszłego narzeczonego – Jana II Dobrego (zm. 1364) i jego syna – Karola V Mądrego (zm. 1380). Na dworze królewskim pojawiała się jedynie na szczególne okazje, np. w 1380 na koronację Karola VI Szalonego i w 1385 na powitanie narzeczonej króla – Izabeli Bawarskiej. Była mediatorką między jej bratem Karolem II Złym – królem Nawarry, a kolejnymi królami Francji. Została pochowana w bazylice Saint-Denis.