Barycheloides

Barycheloides
Raven, 1994
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	szczękoczułkowce
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Podrząd	Opisthothelae
Infrarząd	ptaszniki
Rodzina	Barychelidae
Rodzaj	Barycheloides
Typ nomenklatoryczny
Barycheloides alluviophilus Raven, 1994

Barycheloides – rodzaj pająków z infrarzędu ptaszników i rodziny Barychelidae. Obejmuje 5 opisanych gatunków. Zamieszkują Nową Kaledonię.

Morfologia

Pająki te osiągają od 14 do 28 mm długości ciała. Karapaks jest w ogólnym zarysie prawie jajowaty o długiej części głowowej, ubarwiony pomarańczowobrązowo, porośnięty owłosieniem brązowym lub srebrnym. Ośmioro oczu umieszczonych jest na wyraźnie wyniesionym wspólnym wzgórku. Najbardziej z przodu leżą oczy pary przednio-bocznej, podczas gdy oczy pary przednio-środkowej leżą wyraźnie za nimi, w związku z czym występują dwa rzędy oczu przednich. Jamki karapaksu są krótkie, szerokie, poprzeczne, odchylone. Nadustek nie występuje. Szczękoczułki są pomarańczowobrązowe lub rudobrązowe, tęgiej budowy, szerokie, zaopatrzone w pojedynczy szereg wielu silnych zębów na przedniej krawędzi bruzdy oraz szereg mniejszych ząbków przez środek całej długości bruzdy. Pazury jadowe są silne i gładkie. Wszystkie gatunki oprócz B. rouxi mają wydatne rastellum o formie szerokiej listwy zaczynającej się wysoko na powierzchni przedniej szczękoczułka i schodzącej niżej do pazura jadowego, gdzie przybierać może formę stożkowatego wyrostka. U B. rouxi rastellum ma formę niskiego, kolczastego guzka. Duże szczęki mają szeroki płat przedni i kilka kuspuli o średnicy dochodzącej do 50 μm w kątach wewnętrznych. Odległości między kuspulami wynoszą co najmniej dwie ich średnice. Warga dolna jest duża, szeroka i pozbawiona kuspuli. W szwie między wargą dolną a sternum leży para podługowatych guzków. Kształt sternum jest sercowaty, a jego część zaszwowa dłuższa niż szeroka. Tylna para miejsc przyczepu mięśni (sigillae) na sternum ma duże rozmiary, owalny kształt i odsunięta jest od jego brzegów. Odnóża są przysadziste, pomarańczowobrązowe. U samicy skopule i przypazurkowe kępki włosków są wydatniejsze niż u samca. Pazurki samicy są bezzębne lub mają jeden pośrodkowy szereg ząbków. U samca ząbków na pazurkach jest brak lub tworzą jeden bądź dwa szeregi. Opistosoma (odwłok) ma ubarwienie brązowe. Występują dwie pary dużych kądziołków przędnych – beczułkowata tylno-środkowa i mająca kopulasto sklepiony segment szczytowy tylno-boczna. Genitalia samicy mają dwie spermateki o formie kopułki na szypułce z płatami wyrastającymi z powierzchni grzbietowej. Nogogłaszczki samca mają gruszkowaty bulbus oraz poskręcany i w części odsiebnej pobrużdżony embolus.

Zachowanie i występowanie

Pająki te należą do drapieżników polujących z ukrycia. Budują podziemne norki o kształcie mniej lub bardziej falistym albo w kształcie litery „L”. Jedyne wejście do norki zakryte jest wieczkiem i może być nieco wyniesione nad poziom gruntu lub przedłużone w formie kołnierza.

Rodzaj ten występuje endemicznie w południowej części Nowej Kaledonii. Jego zasięg w niewielkim stopniu pokrywa się z występującym w północno-środkowej części wyspy rodzajem Barychelus. Przedstawiciele rodzaju Barycheloides zasiedlają pobrzeża rzek i równiny aluwialne, głównie w obrębie lasów deszczowych.

Taksonomia

Rodzaj ten wprowadzony został w 1994 roku przez Roberta Ravena. Gatunkiem typowym wyznaczył on opisanego w tej samej publikacji B. alluviophilus. Do rodzaju tego zalicza się 5 opisanych gatunków:

• Barycheloides alluviophilus Raven, 1994
• Barycheloides chiropterus Raven, 1994
• Barycheloides concavus Raven, 1994
• Barycheloides rouxi (Berland, 1924)
• Barycheloides rufofemoratus Raven, 1994