Ludwik Karaffa-Korbut: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m drobne redakcyjne, źródła/przypisy |
urodzil sie w tych Sewerynach '''(be:Севярыны)''' w powiecie słuckim / podana dotychczas bledna lokalizacja innych Seweryn to Wołyn Znacznik: Wycofane |
||
Linia 10: | Linia 10: | ||
|stopień = major piechoty |
|stopień = major piechoty |
||
|data urodzenia = 14 maja 1895 |
|data urodzenia = 14 maja 1895 |
||
|miejsce urodzenia = [[Seweryny]] |
|miejsce urodzenia = [[:be:Севярыны|Seweryny]] |
||
|data śmierci = 8/9 września 1939 |
|data śmierci = 8/9 września 1939 |
||
|miejsce śmierci = pod [[Iłża|Iłżą]] |
|miejsce śmierci = pod [[Iłża|Iłżą]] |
||
Linia 26: | Linia 26: | ||
}} |
}} |
||
[[Plik:Leśna mogiła .jpg|thumb|240px|Mogiła majora Karaffy-Korbuta]] |
[[Plik:Leśna mogiła .jpg|thumb|240px|Mogiła majora Karaffy-Korbuta]] |
||
'''Ludwik Karaffa-Korbut''' (ur. [[14 maja]] [[1895]]{{Refn|Zarządzeniem Kierownika Ministerstwa Spraw Wojskowych, opublikowanym w dniu 1 czerwca 1935 r., nastąpiło sprostowanie nazwiska i daty urodzenia tego oficera - z „Karaffa-Korkut ur. 14.5.1895 r.” - na „Karafa-Korbut ur. 13.5.1895 r.”{{odn|Dziennik Personalny MSWojsk.|loc=Nr 8 z 1 VI 1935, s. 57}}.|grupa = uwaga}} w [[ |
'''Ludwik Karaffa-Korbut''' (ur. [[14 maja]] [[1895]]{{Refn|Zarządzeniem Kierownika Ministerstwa Spraw Wojskowych, opublikowanym w dniu 1 czerwca 1935 r., nastąpiło sprostowanie nazwiska i daty urodzenia tego oficera - z „Karaffa-Korkut ur. 14.5.1895 r.” - na „Karafa-Korbut ur. 13.5.1895 r.”{{odn|Dziennik Personalny MSWojsk.|loc=Nr 8 z 1 VI 1935, s. 57}}.|grupa = uwaga}} w [[:be:Севярыны|Sewerynach]], zm. [[8 września|8]]/[[9 września]] [[1939]] pod [[Iłża|Iłżą]]) – [[major]] [[Piechota II RP|piechoty]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]]. |
||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Urodził się 1 lub 14{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=199}}{{odn|Rocznik Oficerski|1932|s=37}} maja 1895 w Sewerynach, [[Powiat słucki|pow. słucki]], jako syn Józefa<ref>{{Cytuj |tytuł = Wojskowe Biuro Historyczne |data dostępu = 2020-12-15 |opublikowany = wbh.wp.mil.pl |url = https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanydetale_wyszukiwarka_bazy_personalne/76419/}}</ref>. Ukończył szkołę średnią. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] służył w szeregach [[Armia Imperium Rosyjskiego|Armii Imperium Rosyjskiego]], a od listopada 1917 w [[I Korpus Polski w Rosji|I Korpusie Polskim w Rosji]]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Awansowany kolejno do stopnia [[podporucznik]]a i [[porucznik]]a. Uczestniczył w [[Wojna polsko-bolszewicka|wojnie polsko-bolszewickiej]]. Został awansowany do stopnia [[Kapitan (ranga)|kapitana]] piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919{{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=421}}{{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=365}}{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=199}}. Na przełomie lat 20./30. był oficerem [[19 Pułk Piechoty Odsieczy Lwowa|19 pułku piechoty]] we [[Lwów|Lwowie]]{{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=179}}{{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=168}}{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=35}}. Został awansowany do stopnia [[major]]a piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930{{odn|Rocznik Oficerski|1932|s=37}}. Przy lwowskim pułku pełnił funkcję komendanta obwodowego [[Przysposobienie Wojskowe|Przysposobienia Wojskowego]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Wieści z Sokala | czasopismo = [[Gazeta Lwowska (1810–1939)|Gazeta Lwowska]] | strony = 4 | data = Nr 112 z 16 maja 1931 | url = http://www.jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=43139}}</ref>. Od 1931 był oficerem [[64 Pomorski Pułk Strzelców Murmańskich|64 pułku piechoty]] w [[Grudziądz]]u{{odn|Rocznik Oficerski|1932|s=598}}, w którym zajmował stanowisko dowódcy batalionu, [[kwatermistrz]]a, a od 1937 – II zastępcy dowódcy pułku. |
Urodził się 1 lub 14{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=199}}{{odn|Rocznik Oficerski|1932|s=37}} maja 1895 w [[:be:Севярыны|Sewerynach]], [[Powiat słucki|pow. słucki]], jako syn Józefa<ref>{{Cytuj |tytuł = Wojskowe Biuro Historyczne |data dostępu = 2020-12-15 |opublikowany = wbh.wp.mil.pl |url = https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanydetale_wyszukiwarka_bazy_personalne/76419/}}</ref>. Ukończył szkołę średnią. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] służył w szeregach [[Armia Imperium Rosyjskiego|Armii Imperium Rosyjskiego]], a od listopada 1917 w [[I Korpus Polski w Rosji|I Korpusie Polskim w Rosji]]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Awansowany kolejno do stopnia [[podporucznik]]a i [[porucznik]]a. Uczestniczył w [[Wojna polsko-bolszewicka|wojnie polsko-bolszewickiej]]. Został awansowany do stopnia [[Kapitan (ranga)|kapitana]] piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919{{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=421}}{{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=365}}{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=199}}. Na przełomie lat 20./30. był oficerem [[19 Pułk Piechoty Odsieczy Lwowa|19 pułku piechoty]] we [[Lwów|Lwowie]]{{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=179}}{{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=168}}{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=35}}. Został awansowany do stopnia [[major]]a piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930{{odn|Rocznik Oficerski|1932|s=37}}. Przy lwowskim pułku pełnił funkcję komendanta obwodowego [[Przysposobienie Wojskowe|Przysposobienia Wojskowego]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Wieści z Sokala | czasopismo = [[Gazeta Lwowska (1810–1939)|Gazeta Lwowska]] | strony = 4 | data = Nr 112 z 16 maja 1931 | url = http://www.jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=43139}}</ref>. Od 1931 był oficerem [[64 Pomorski Pułk Strzelców Murmańskich|64 pułku piechoty]] w [[Grudziądz]]u{{odn|Rocznik Oficerski|1932|s=598}}, w którym zajmował stanowisko dowódcy batalionu, [[kwatermistrz]]a, a od 1937 – II zastępcy dowódcy pułku. |
||
Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] podczas kampanii wrześniowej był dowódcą batalionu marszowego z nadwyżek 64 pułku piechoty, działającego w ramach pułku ppłk. [[Tadeusz Knopp|Tadeusza Knoppa]], w strukturze podgrupy „Radom” w składzie [[Grupa „Kielce”|Grupy „Kielce”]]. Wraz z dowodzoną jednostką przebył szlak do [[Radom]]ia. W nocy 8/9 września 1939 poległ pod [[Iłża|Iłżą]]. Został pochowany na cmentarzu wojennym w Iłży. |
Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] podczas kampanii wrześniowej był dowódcą batalionu marszowego z nadwyżek 64 pułku piechoty, działającego w ramach pułku ppłk. [[Tadeusz Knopp|Tadeusza Knoppa]], w strukturze podgrupy „Radom” w składzie [[Grupa „Kielce”|Grupy „Kielce”]]. Wraz z dowodzoną jednostką przebył szlak do [[Radom]]ia. W nocy 8/9 września 1939 poległ pod [[Iłża|Iłżą]]. Został pochowany na cmentarzu wojennym w Iłży. |
Wersja z 19:38, 14 maj 2024
major piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
14 maja 1895 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
8/9 września 1939 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Stanowiska |
dowódca batalionu, |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa, |
Odznaczenia | |
Ludwik Karaffa-Korbut (ur. 14 maja 1895[a] w Sewerynach, zm. 8/9 września 1939 pod Iłżą) – major piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 1 lub 14[2][3] maja 1895 w Sewerynach, pow. słucki, jako syn Józefa[4]. Ukończył szkołę średnią. Podczas I wojny światowej służył w szeregach Armii Imperium Rosyjskiego, a od listopada 1917 w I Korpusie Polskim w Rosji. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Awansowany kolejno do stopnia podporucznika i porucznika. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Został awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[5][6][2]. Na przełomie lat 20./30. był oficerem 19 pułku piechoty we Lwowie[7][8][9]. Został awansowany do stopnia majora piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930[3]. Przy lwowskim pułku pełnił funkcję komendanta obwodowego Przysposobienia Wojskowego[10]. Od 1931 był oficerem 64 pułku piechoty w Grudziądzu[11], w którym zajmował stanowisko dowódcy batalionu, kwatermistrza, a od 1937 – II zastępcy dowódcy pułku.
Po wybuchu II wojny światowej podczas kampanii wrześniowej był dowódcą batalionu marszowego z nadwyżek 64 pułku piechoty, działającego w ramach pułku ppłk. Tadeusza Knoppa, w strukturze podgrupy „Radom” w składzie Grupy „Kielce”. Wraz z dowodzoną jednostką przebył szlak do Radomia. W nocy 8/9 września 1939 poległ pod Iłżą. Został pochowany na cmentarzu wojennym w Iłży.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[8][3]
- Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1935)[12][13]
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[14][3]
- Oficer Orderu Korony Rumunii (Rumunia)[8]
- Medal Zwycięstwa (Médaille Interalliée)[8]
Uwagi
Przypisy
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 VI 1935, s. 57.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 199.
- ↑ a b c d Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 37.
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-12-15] .
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 421.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 365.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 179.
- ↑ a b c d Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 168.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 35.
- ↑ Wieści z Sokala. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 112 z 16 maja 1931.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 598.
- ↑ M.P. z 1935 r. nr 65, poz. 85 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 4 z 19 III 1935, s. 19.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych z lat 1920 - 1937. [dostęp 2012-12-14].
- Ludwik Karaffa-Korbut. stankiewicze.com. [dostęp 2016-07-27].
- Kwatermistrzowie 64 Pomorskiego Pułku Strzelców Murmańskich
- Ludzie związani z Grudziądzem
- Majorowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Obwodowi komendanci Przysposobienia Wojskowego (1928–1939)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (dwukrotnie)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 19 Pułku Piechoty Odsieczy Lwowa
- Polacy – żołnierze Armii Imperium Rosyjskiego w I wojnie światowej
- Polacy odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Polacy odznaczeni Orderem Korony Rumunii
- Polegli w kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy bitwy pod Iłżą (1939)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1895
- Wojskowi związani ze Lwowem
- Zmarli w 1939
- Żołnierze korpusów polskich w Rosji 1917–1918